Fotografia cyfrowa jest integralnym elementem życia w XXI wieku. Fotografia – kiedy powstała: to nie tylko gałąź sztuki wizualnej czy sposób dokumentowania rzeczywistości. Obecnie, fotografia pozwala nam tę rzeczywistość kreować. Nasi dziadkowie i rodzice przechowywali wywoływane w tradycyjny sposób zdjęcia w albumach, traktując jak cenne rodzinne pamiątki.
Zdjęcia pozwalały utrwalać wspomnienia, stanowiły zapis rodzinnych uroczystości, pozwalały dokumentować upływ czasu i rozwój wydarzeń. Obecnie, dzięki smartfonom z wysokiej klasy aparatami cyfrowymi i aplikacjami do obróbki zdjęć, w ciągu kilku sekund robimy i dowolnie retuszujemy zdjęcia, którymi następnie dzielimy się ze światem za pośrednictwem mediów społecznościowych. Rzadko zastanawiamy się nad tym, jak w ogóle doszło do powstania fotografii i kiedy się to stało?
Czym jest fotografia?
Czym jest fotografia? Jakie wspólne cechy posiadają czarno-białe fotografie ze starych albumów i współczesne fotografie cyfrowe, przerobione w programach graficznych? Sama nazwa fotografia wskazuje na taką cechę wspólną. Słowo to pochodzi bowiem od wyrazów starogreckich, oznaczających światło oraz rysunek. Wynika z tego, że całą nazwę tłumaczyć można jako “rysowanie światłem”.
Fotografia to nie pojedyncza metoda, a raczej zbiór wielu technik, posiadających jednak jeden wspólny cel. Jest nim utrwalenie pojedynczego, nieruchomego obrazu dzięki wykorzystaniu światła. Zazwyczaj do tego celu wykorzystywane są różnego rodzaju układy optyczne, chociaż nie jest to warunek konieczny.
Jakie wynalazki przyczyniły się do powstania fotografii
Obecnie zrobienie zdjęcia kojarzy nam się zazwyczaj z kliknięciem przycisku w smartfonie. Nie potrzebne nam są żadne odczynniki chemiczne, ciężki sprzęt czy długi czas oczekiwania na końcowy efekt uwieczniania obrazu. Aby jednak możliwy stał się tak dynamiczny i wielotorowy rozwój fotografii, koniecznych było wiele niezależnych badań w dziedzinie fizyki i matematyki oraz wynalazków technicznych. Dochodziło do nich w wielu różnych krajach, na przestrzeni wielu wieków.
Zagadnieniami z zakresu optyki zajmowali się już starożytni filozofowie greccy, w tym Arystoteles i Euklides. Ten drugi opisywał prostoliniowe rozchodzenie się światła i sugerował możliwość powstawania obrazu, jeśli promienie słoneczne przechodzić będą przez otwór o niewielkiej średnicy. Optyka i możliwość powstawania obrazów zainteresowały również matematyków arabskich. Jeden z nich, Ibn al-Hasam jest autorem pierwszego opisu ciemni fotograficznej, znanej jako camera obscura. Opis ten powstał w roku 1020.
Tradycyjna fotografia zawdzięcza wiele również chemikom, którzy zbadali właściwości substancji fotoczułych, w tym Albertowi Wielkiemu, który w XXII wieku odkrył właściwości azotanu srebra. Wilhelm Fabrycjusz z kolei kilka wieków później dokonał odkrycia chlorku srebra, białej soli ciemniejącej pod wpływem światła.
Sam efekt fotochemiczny, czyli ciemnienie substancji pod wpływem oddziaływania światła zbadał i opisał w pod koniec siedemnastego wieku Wilhelm Homberg. Należy również wspomnieć o wynalezieniu pod koniec XVI wieku przesłony fotograficznej przez Daniela Barbaro. Wspólne wykorzystanie teorii naukowych oraz wynalazków techniki, chemii i fizyki umożliwiło powstanie pierwszych, tradycyjnych fotografii.
Kto zrobił pierwsze zdjęcie?
Za twórcę pierwszej trwałej fotografii uznaje się wynalazcę francuskiego, Nicéphore’a Niépce’a. Do stworzenia swojego zdjęcia w roku 1826 Niépce wykorzystał płytkę cynkową pokrytą bitumem. Bitum jest substancja, która pod wpływem światła ulega utwardzeniu. Po zmyciu nieutwardzonych pozostałości i pokryciu bazy specjalną farbą, możliwe było stworzenie na papierze odbitki. Obraz uzyskany w ten sposób nie był wyraźny, a sam proces powstawania fotografii trwał bardzo długo. Konieczna była wielogodzinna ekspozycja na działanie światła, przekraczająca dwie doby. Pod koniec życia Francuz rozpoczął próby ze związkami srebra, wykorzystując efekt fotochemiczny.
Dagerotyp, kalotyp – kolejne wynalazki w historii fotografii
Dzięki udoskonaleniu zastosowania związków srebra do celów fotografii powstały kolejne techniki fotograficzne. Daguerre stwory dagerotyp, pozwalający na tworzenie zdjęć dzięki wykorzystaniu soli srebra i płytek miedzianych. Warto zauważyć, że technika zyskała ogromną popularność w kolejnych latach, a do dziś wykorzystywana jest w aparatach typu Polaroid.
Kolejnym z kroków milowych w rozwoju fotografii był opracowany przez Talbota kalotyp. Proces ten, dzięki pokryciu arkusza papieru cienką warstwą chlorku srebra, umożliwia uzyskanie natychmiastowego negatywu. Technika ta wykorzystywana jest, oczywiście po udoskonaleniu, do wytwarzania filmów fotograficznych do dziś.
Kiedy powstały zdjęcia, jakie znamy obecnie?
Pierwsze fotografie były czarno-białe. Chemikalia stosowane w procesie powstawania obrazu nie umożliwiały utrwalania poszczególnych barw. Pierwsze zdjęcie kolorowe wykonał fizyk James Maxwell w roku 1861. Stało się to możliwe dzięki opracowaniu technologii uwrażliwiania soli srebra na światło zielone i pomarańczowe. Oczywiście, kolory w dalszym ciągu nie były tak żywe jak obecnie, ponieważ pełną czułość kliszy fotograficznej na czerwone światło uzyskano dopiero na początku kolejnego stulecia.
Powstanie fotografii stało się możliwe dzięki wynalezieniu światłoczułych matryc CCD i CMOS w drugiej połowie XX wieku. Pierwsze cyfrowe zdjęcie wykonał w roku 1972 Michael Tompsett. Od tamtego czasu rozwój technik utrwalania obrazu jeszcze przyspieszył. Z jednej strony mamy coraz nowocześniejsze, coraz mniejsze aparaty cyfrowe, z drugiej do łask wracają metody tradycyjne, dające większe możliwości uzyskania efektów artystycznych. Pomimo swej długiej historii, fotografia https://epli.pl/oferta/ z całą pewnością nie odchodzi do lamusa!
Polecamy najlepsze treści
